اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و تابآوری بیماران سرطانی

درمان پذیرش و تعهد یکی از درمان های موج سوم در زمینه درمان اختلالات خلقی است و مناسب برای افرادی است که در شرایط سخت و دشوار قرار دارند. هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و تاب آوری بیماران سرطانی بود. طرح پژوهش حاضر نیمه تجربی (پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل) بود. نخست آزمودنی ها با استفاده از ملاک های ورود و خروج غربال شدند، سپ، 32 بیمار مبتلا به سرطان در بیمارستان نفت شهرستان در سال 1396 انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند ( هر گروه 16 نفر ). افراد در گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت گروه درمانی مبتنی بر پذیرش تعهد قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت ننمودند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه حالت اضطراب اسپیلبر و پرسشنامه تاب آوری کانر دیویدسون بودند که در هر سه مرحله بر روی آزمودنی ها اجرا شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به گروه کنترل میانگین نمرات اضطراب را به طور معناداری کاهش و میانگین نمرات تاب آوری را افزایش داده است که بیانگر اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر متغیرهای مذکور است (P<0/0001). نتایج بر اهمیت کاربرد این مداخلات در اضطراب و تاب آوری افراد مبتلا به بیماری سرطان و ارائه افق های جدید در مداخلات بالینی به شیوه درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد برای این بیماران تاکید دارد.

Keywords:

درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد , اضطراب , تاب آوری , سرطان