اثربخشی مداخله شناختی بر عقاید وسوسه انگیز ، سخت رویی و امیداوری معتادان بستری در مراکز ترک اعتیاد

پدیده اعتیاد، پدیده ای تباهی آور، خانمان سوز بنیان برافکن و عامل اسارت انسان امروزی است. در حال حاضر بحران مواد مخدر بعد از بحران نابودی محیط زیست، بحران بمب اتمی و بحران فقر به عنوان چهارمین بحران جهانی مطرح است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله شناختی بر عقاید وسوسه انگیز ، سخت رویی و امیداوری معتادان بستری در مراکز ترک اعتیاد بود. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی است که در آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سوءمصرف کنندگان مواد مخدر نگهداری در کمپ های ترک اعتیاد شهر اهواز در سال 1398 بود. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 30 نفر در دو گروه آزمایشی و گواه ( 15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه ) در نظر گرفته شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس عقاید وسوسه انگیز ، سخت رویی اهواز ( 1377 ) و امیداوری بود. یافته ها نشان داد که مداخله شناختی بر کاهش عقاید وسوسه انگیز معتادان بستری در مراکز ترک اعتیاد موثر است. مداخله شناختی بر افزایش سخت رویی معتادان بستری در مراکز ترک اعتیاد موثر است. مداخله شناختی بر افزایش امیداوری معتادان بستری در مراکز ترک اعتیاد موثر است.

Keywords:

مداخله شناختی , عقاید وسوسه انگیز , سخت رویی , امیداوری