اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تاب آوری افراد دارای آسیب های جسمی- حرکتی

زمینه و هدف: این پژوهش، با هدف اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تاب آوری افراد دارای آسیب های جسمی- حرکتی که از نظر شناختی و کاردکردهای ذهنی نرمال بوده و از بهره هوشی طبیعی بهره مند هستند می باشد، انجام شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش نیمه آزمایشی است. به همین منظور از بین افراد مورد مطالعه 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و نمونه گیری شدند. ابزار جمع آوری داده ها عبارتند از پرسشنامه های تاب آوری کانر- دیویدسون. پس از نمره گذاری پرسشنامه و استخراج داده ها، با استفاده از نرم افزار آماری مربوطه با کمک آزمون آماری کوواریانس پرداخته شده است. یافته ها نشان داد درمان شناختی رفتاری بر تاب آوری افراد دارای آسیب های جسمی حرکتی تاثیر داشته است؛ بدین منظور که قبل از درمان، تاب آوری پایینی داشتند و نمرات آنها در مرحله پس آزمون بیشتر از پیش آزمون بدست آمد.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , تاب آوری , افراد دارای آسیب های جسمی - حرکتی