الگوی معادلات ساختاری پیش بینی افسردگی براساس دلبستگی به والدین و همسالان با واسطه گری تنظیم شناختی هیجان در نوجوانان مبتلا به سرطان

اعتقاد بر این است که تفاوت در مدل های کارکردی دلبستگی که فرض می شود زیربنای تفاوت در سبک های دلبستگی هستند، در بهزیستی اشخاص نقش اساسی دارد. به این طریق که افراد را به روش های مختلف تنظیم هیجان در مقابل تجربه های پراسترس و چالش برانگیز زندگی هدایت می کند. هدف پژوهش حاضر پیش بینی افسردگی براساس دلبستگی به والدین و همسالان با میانجی گری تنظیم شناختی هیجان در نوجوانان سرطانی بود. روش بررسی توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام نوجوانان بالای 10 سال با تشخیص بیماری سرطان بستری در بیمارستان های شهر تهران در سال 1397 بودند که به روش نمونهبرداری در دسترس 100 نفر براساس فرمول 8m+50 انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسالان (گولن و رابینسن، 2005 )؛ پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001 ) و پرسشنامه افسردگی بک- ویرایش دوم (بک و همکاران، 1996 ) بود. جهت تحلیل داده ها از روش مدلیابی، نرم افزار ایموس و بیشینه برآورد احتمال و سطوح معناداری 0/01 و 0/05 استفاده شد. ضریب مسیر مستقیم بین تنظیم شناختی هیجانی منفی (P> 0/01؛ β=0/159) با افسردگی در نوجوانان سرطانی معنادار بود. ضریب مسیر غیر مستقیم بین دلبستگی به مادر (P> 0/01؛ β=-0/047) با افسردگی در نوجوانان سرطانی معنادار بود. تفاوت های موجود در راهبردهای تنظیم شناختی که تحت تاثیر سبک های دلبستگی کودکان سرطانی به وجود آمده است، در طول زمان تاثیر بسزایی بر سازگاری فرد در تجارب پرتنش زندگی مانند ابتلاء به سرطان خواهد داشت و می تواند افراد را در خطر افسردگی قرار دهد.

Keywords:

افسردگی , تنظیم شناختی هیجان , دلبستگی به والدین و همسالان , سرطان