معیار های شناخت صراط مستقیم در نهج البلاغه

معنای لغوی صراط بزرگراه وسیع و روشن است و معنای مستقیم که از ماده ی قوم می باشد، شی ء بدون اعوجاج و انحراف می باشد. از این رو، راه مستقیم که همان صراط مستقیم است و در برابر راه معوج قرار دارد، راهی است که از تخلف و اختلاف در امان باشد. امام علی (ع) فرمودند: الیمین و الشمال مضله و الطریق الوسطى هی الجاده (نهج البلاغه، خطبه16). انحراف به راست و چپ گمراهى و ضلالت است و راه مستقیم و میانه ، جاده وسیع حق است .مصداق صراط مستقیم، همان دین قیم است که خداوند در قرآن کریم بیان فرموده است (انعام/161) هرچند که مصادیق دیگری چون قرآن و امامان معصوم (ع) نیز دارد. صراط مستقیم یکی بیش نیست.و اما در مقابل صراط مستقیم ، راههای انحراف و گمراهی قرار گرفته است که شیطان سعی می کند به وسایل و حیله های مختلف انسان را از راه مستقیم، منحرف و به بیراهه و ضلالت و گمراهی بکشاند. در این تحقیق با استناد به نهج البلاغه معیارهای شناخت راه مستقیم مورد کنکاش علمی قرار گرفته که مهم ترین آنها عبارتند از : قرآن کریم ، پیامبر اکرم(ص) ، اهل بیت پیامبر و امامان معصوم (ع)، امیرالمومنین علی (ع) ، دین اسلام، شناخت حق ، عقل، ایمان، یقین ، تقوا ، علم و بصیرت.

Keywords:

صراط مستقیم , صراط , راه مستقیم , معیار , نهج البلاغه