رایانش ابری سیار به عنوان فناوری واگذاری بار پردازشی دستگاه های سیار به منابع
رایانش ابری به منظور افزایش توان عملیاتی همراه با کاهش
مصرف انرژی دستگاه های سیار اطلاق می شود. این فناوری از سه زمینه ناهمگون رایانش ابری،
رایانش سیار و شبکه های بی سیم تشکیل شده است. کیفیت سرویس در این سیستم ها تحت تاثیر عوامل متعددی ازجمله شبکه ارتباطی، منابع رایانشی فراهم کننده های ابر و کاربران قرار می گیرد. همچنین معیارهای کیفیت سرویس شامل تاخیر، تغییرات تاخیر، حذف بسته، گذردهی، زمان پاسخ درخواست ها، تعداد درخواست های بلاک شده و متقضی شده در نظر گرفته می شوند. در اینگونه سیستم ها واگذاری کارها با توجه به شرایط و محدودیت های فراهم کننده ها یک مسئله NP سخت است. در این پژوهش کارهای صورت گرفته در زمینه کیفیت سرویس
رایانش ابری مورد مطالعه قرار گرفته است و با یکدیگر مقایسه شده اند. با توجه به کاربرد و توسعه های موجود ابر کوچک که از لایه زیر ساخت ابر استفاده می کند، به نظر می رسد که کیفیت سرویس این سیستم نیز باید مورد ارزیابی و بهبود قرار گیرد