آموزش زیست محیطی و دورنمای وضعیت محیط زیست در ایران

در این تحقیق به بررسی میزان آگاهیهای زیست محیطی ایرانیان و توجه آنان به کیفیت محیط و توسعه پایدار در سطح کشور می پردازیم. برای این منظور یک برنامه چند مرحله ای برای ارزیابی سطح آگاهیهای زیست محیطی تدوین و جمع آوری داده های مورد نیاز تحقیق از سال 1993 آغاز گردید. داده های این تحقیق به روش مصاحبه و با تکمیل پرسشنامه، بصورت تصادفی با تعداد 10000 نفر از ساکنین استان های مختلف کشور جمع آوری گردیدند. داده ها سپس طبقه بندی و در جداول فراوانیهای چند بعدی خلاصه گردیده و به کمک مدلهای لگاریتم خطی تجزیه و تحلیل و روابط فی مابین متغیر های زیست محیطی موثر بر میزان آگاهیهای فردی مشخص گردیدند. مجموعه ای از فاکتور های مختلف در میزان آگاهیهای زیست محیطی افراد جامعه تاثیر گذارند که از آن جمله می توان به سطح سواد، طول دوران تحصیل، سن، محل اقامت(شهری و روستایی) جنس، مذهب، نژاد، سطح درآمد و نوع اشتغال اشاره نمود. شناسایی و ارزیابی فاکتورهای موثر در افزایش میزان آگاهیهای فردی در خصوص مسائل و مشکلات زیست محیطی در سطح کشور، برنامه ریزی صحیح و تلاش فراگیر، حفظ و ارتقاء محیط زیست کشور را همراه با افزایش مشارکتهای افراد جامعه تضمین می نماید.

Keywords:

کیفیت محیط زیست , توسعه پایدار , آموزش زیست محیطی , مدل لگاریتم خطی , ایران