دانشجویان ساکن در خوابگاه، ضمن تحصیل در دانشگاه، زندگی جمعی و گروهی را نیز در خوابگاههای دانشجویی تجربه می-کنند و سکونت در
خوابگاه برای آنان با
تجارب متعددی همراه است. مطالعه حاضر با هدف بررسی
تجارب دانشجویان دختر از سکونت در خوابگاههای دانشجویی صورت گرفت. این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش پدیدارشناسی صورت گرفت. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 24 نفر از
دانشجویان دختر ساکن در
خوابگاه دانشگاه شهید باهنر کرمان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری دادهها از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد و مصاحبه ها تا زمان اشباع داده ها ادامهیافت. تجزیه و تحلیل داده ها با روش کولایزی صورت گرفت و نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که سکونت در
خوابگاه برای دانشجویان دختر، فرصت ها و مشکلات متعددی به همراه دارد. طبق گفته های مشارکتکنندگان، استقلال، افزایش صبر و توان تحمل مشکلات، یادگیری مدیریت مالی، تقویت روحیه قدرشناسی نسبت به خانواده، آشنایی با فرهنگ ها و آداب و رسوم مختلف، یادگیری و تقویت مهارت های مختلف، افزایش نظم و مسئولیت پذیری و تقویت بعد معنوی و عمل به باور های دینی از جمله مهمترین فرصت هایی بودند که سکونت در
خوابگاه برای دانشجویان به ارمغان آورده بود. همچنین در کنار این فرصت ها، احساس غربت و دلتنگی، فشار های روانی ناشی از هم اتاق شدن با افراد نامناسب، کیفیت پایین غذای سلف، کاهش کیفیت درس خواندن و بهم خوردن نظم خواب از برجسته ترین مشکلاتی بودند که
دانشجویان دختر با آن مواجه بودند. بنابراین بر مبنای نتایج حاصل از این مطالعه، پیشنهاد می شود که فرصت های سکونت در
خوابگاه به افرادی که هنوز محیط
خوابگاه را تجربه نکرده اند، اطلاع رسانی گردد. همچنین مسئولین خوابگاهها نیز می توانند با اطلاع از مشکلات به دست آمده از این مطالعه، با اتخاذ تدابیر مناسب در راستای کاهش و حل مشکلات
دانشجویان دختر اقدام نمایند.