ارزیابی مدیریت مبارزه بیولوژیک به وسیله تریکوگراما و نقش آن در کاهش سموم درشمال کشور

امروزه با گسترش مشکلات ناشی از اجرای روش های مبارزه شیمیایی, روش های مدیریت آفات به ویژه مبارزه بیولوژیک از جایگاهخاص و ویژه ای برخوردار شده است. بر همینن اساس در این تحقیق تلاش گردیده تا نقش موثر یکی از عوامل کنترل بیولوژیک (زنبورتریکوگراما Trichogramma بر علیه کرم ساقه خوار برنج (Chilo suppressalis) در مقایسه با ضایعات ناشی از مصرف بی رویه سموم در استان های شمالی کشور مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد.منطقه مورد مطالعه شامل استان های گیلان, مازندران و گلستان می باشد که بیش از 60 درصد سموم شیمیایی کل کشور در اینمنطقه مصرف می شود. کرم ساقه خوار برنج, یکی از عمده ترین آفات در منطقه محسوب می شود. در زراعت برنج و برای مبارزه با اینآفات حدود 20 نوع سم با گروه های مختلف استفاده می شود که دیازینون سم غالب مورد استفاده در کل منطقه می باشد.در کشور ما استفاده از زنبور تریکوگراما از سال های 56-54 همزمان با طغیان کرم ساقه خوار برنج در مازندران آغاز شد. بررسی های انجام شده نشان می دهد که این نوع مبارزه در برنامه پنج ساله دوم در شمال کشور رشد چشم گیری داشته است. در استان مازندرانبیشترین میزان رهاسازی زنبور تریکوگراما را در مزارع برنج داشته ایم, با این وجود حدود 80 درصد از کشاورزان از روش هایشیمیایی جهت کنترل آفات استفاده می کنند و تنها 37 درصد از کشاورزان از روش مبارزه بیولوژیک اطلاعاتی ندارند. طرح کاهشسموم شیمیایی و به کارگیری روش های مبارزه بیولوژیک به ویژه زنبور تریکوگراما در استان های شمالی کشور نسبتا موفقیت آمیزبوده و حدود 60 درصد کاهش مصرف سموم شیمیایی را در بر داشته است ولی جهت دستیابی به نتایج بهتر در برنامه پنج ساله سوممحققین باید از نظر مالی حمایت شده و از تخصص آنها استفاده بهینه گردد. همچنین تحقیقات انجام شده باید در دسترس کشاورزانقرار گیرد.

Keywords:

مبارزه بیولوژیک , زنبور تریکوگراما , کرم ساقه خوار