بررسی تاثیر خاکپوش ها، بر بهره برداری پایدار از آب در کشت توت فرنگی

خاکپوش های مختلف با حفظ خاک از تشعشعات خورشیدی و کاهش تبخیر از سطح خاک و نیز افزایش عملکردمحصول باعث افزایش کارایی آب مصرفی می گردند که در افزایش کارایی آب مصرفی نیز مکانیسم خاکپوش های آلی وپلاستیکی با یکدیگر متفاوت است. به منظور برآورد میزان تاثیر خاکپوش ذخیره سازی رطوبت خاک در کشت ارقام توتفرنگی این بصورت آزمایش اسپلیت پلات در سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. در این بررسی چهار بستر کاشتبدون خاکپوش، با خاکپوش کلش گندم به ارتفاع 5 سانتیمتر ، خاکپوش پلاستیکی سفید و خاکپوش پلاستیکی مشکی درکرت های اصلی و سه رقم توت فرنگی شامل پاروس ، کوین لیزا و پاژارو در کرتهای فرعی کشت شدند با توجه به نتایج حاصلاز این بررسی مشخص شد در صفت حفظ رطوبت خاک بین تمام تیمار های مالچ در سطح یک درصد اختلاف معنی دار وجوددارد که پوشش پلاستیکی سیاه نسبت به سایر پوشش ها رطوبت را بهتر حفظ می کند این پوشش بعد از ده روز رطوبت راتا عمق 1/3 میلی متر حفظ کرده بود این در حالی بود که در پوشش پلاستیکی شفاف تا عمق 18 میلی متر و کلش 57 میلی متر و شاهد تا 80 میلی متر رطوبت پایین رفته بود.

Keywords:

توت فرنگی , خاکپوش , رطوبت خاک