ساماندهی سیما و منظر بصری شهری در جهت ارتقای محور ورودی شهرها مورد مطالعه: اسلامشهر

نگاه به گذشته و تامل در ارزشهای تاریخی مبادی ورودی، بررسی زمینه ها و عوامل تداوم مفاهیم میراثی شهرهای تاریخی در کالبد جدید و در اشکال متناسب، نو و کارآمد را ایجاد مینماید. نگاه به حال به همراهی و هماهنگی شان و جایگاه حوزه های ورودی با هویت شهرها تاکید دارد. ورودی هر شهر به عنوان حد فاصل درون و بیرون مهم ترین عنصر القا کننده حس ورود به آن شهراست و با توجه به آنکه به عنوان اولین عنصر قابل رویت از کالبد هر شهر شناخته می شود تبیین کننده ویژگی های کالبدی و منظر شهر و حتی ویژگی های اجتماعی یک شهر بوده و به عنوان شاخص قضاوت بینندگان از شهر اهمیت ویژه ای می یابد. در حالی که اکثر ورودی شهرهای فعلی هم شکل بوده و تنها با نام تابلوهای خوشامدگویی مسافرین متوجه ورود به یک شهر جدید می شوند. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر ساماندهی سیما و منظر بصری شهری در جهت ارتقای محور ورودی شهرها در اسلامشهر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد محور ورودی شهر های ایران در گذشته از جمله مهم ترین فضاهای با هویت شهری بوده است، لیکن امروزه با توجه به گسترش شهر و شهر نشینی و اقدامات نامناسب شهری، ورودی اکثر شهرهای جدید بدون طراحی ویژه و مشخصی پیش بینی شده است و از سوی دیگر ورودی قدیم شهرها نیز به مرور زمان تخریب شده اند؛ لذا توجه به مولفه های کیفیت که از ورودی شهرها انتظار می رود و مطالعاتی که باید در این زمینه صورت گیرد، راهکارهایی را ارائه می دهد که می تواند در طراحی شهری و بهبود بخشیدن به این بخش از شهر موثر واقع شود.

Keywords:

ساماندهی سیما , منظر بصری , محور ورودی شهرها , اسلامشهر