بافت قدیم شهرها جلوه گر فرهنگ مادی و معنوی شهرهای ایرانی- اسلامی مطالعه موردی شهر ندوشن

امروزه متاسفانه به علت حاکمیت فرهنگ بیگانه بر شهرهای ایرانی اسلامی بافت کالبدی شهرها نوعی دوگانگی به خود گرفته است و در بسیاری از شهرها بافت قدیم شهر به فراموشی سپرده شده است. بازسازی بافت قدیم شهرهای ایرانی اسلامی و بازخوانی روابط اجتماعی که در آن حاکم بوده از یک سو موجب شناخت فرهنگ پیشینیان و از سوی دیگر به شناسایی اصول و معیارهای دینی حاکم بر شهر منجر میشود. شهر ندوشن از جمله شهرهایی میباشد که در گذشته دارای بافت کالبدی اجتماعی خاصی بودهاست که در ارتباط با تعالیم و فرهنگ اسلامی شکل گرفتهاست. بازنگری این بافت قدیم هم از نظر کالبدی و معماری و هم از نظر روابط اجتماعی ساکنان، رهنمودی در جهت شناخت فرهنگ ایرانی-اسلامی و تلاش برای احیای دوباره آن در شهر میباشد. در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی بافت قدیم شهر ندوشن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از بررسی بافت قدیم شهر ندوشن به عنوان یک شهر ایرانی اسلامی نشان می-دهد که در گذشته، در این شهر نیازهای مادی و معنوی انسان توسط محیط شهری و عناصر تشکیل دهنده آن تامین می-شده است. شهرسازی با توجه به شناخت محیط طبیعی و استفاده بهینه از این محیط، توجه به پایداری محیط شهری و همچنین شناخت نیازهای انسان و برنامه ریزی برای تامین آن، انجام گرفتهاست. به طور کلی تاثیر فرهنگ ایرانی اسلامی در شهر و تجلی آن در عناصر کالبدی شهر و روابط اجتماعی ساکنان شهر، پایداری اجتماعی محلات شهر و پایداری محیط شهری را به دنبال داشته است.

Keywords:

بافت قدیم , فرهنگ ایرانی اسلامی , پایداری محیط شهری , شهر ندوشن