بررسی میزان تحقق اهداف سند ملی بازآفرینی شهری در بافت های ناکارآمد مطالعه موردی شهرستان سیرجان

توسعه شهرنشینی تاثیرات قابل توجهی بر بافت های ناکارآمد برجای گذاشته است و اسکان جمعیت زیادی که غالبا مهاجران میباشند که تخریب و فرسودگی بافتهای مذکور را به همراه دارد. این بافتها به لحاظ ساختاری و عملکردی دچار کمبود گشته و اغلب جوابگوی نیاز ساکنین خود نیستند. در این زمینه مشکلات و محدودیت هایی چون ناهمخوانی کالبد و فعالیت، وجود عناصر ناهمخوان شهری، کمی سرانه برخی کاربری ها مانند فضاهای، فرهنگی، پارکینگ، فقدان سلسله مراتب مناسب در شبکه ارتباطی و عدم امکان نفوذپذیری به داخل بافت ارگانیک، کاربری های ناسازگار و جاذب ترافیک، کمبود فضاهای عمومی جهت شکل گیری تعاملات اجتماعی، اختلال و نابسامانی در نظام کاربری زمین، برخی آلودگی های زیست محیطی، قرارگیری برخی قسمتهای بافت در حریم آثار تاریخی و ضوابط نارسای ساخت وساز در آن، قابلطرح میباشند. در همین راستا جهت اهداف سند ملی بازآفرینی شهری شهرستان سیرجان پرسشنامه ای مشتمل بر 30 سوال بر اساس نظر خبرگان تنظیم گردید و در شش ماهه دوم 1396 و شش ماهه اول سال 1397 این پرسشنامه بین تمامی 35 نفر اعضا ستاد بازآفرینی شهرستان سیرجان شامل رئیس و معاون و کارشناسان توزیع شده و با استفاده از تحلیل آماری به اولویت بندی عوامل و شاخصهای آن پرداخته شده است. نتایج نشان داد که برگ خریدهای مهم و اولویت بندی آنها به ترتیب -1 عدم توجه به مقوله های فرهنگی و اجتماعی -2 ضعف در سیاستگذاری و مدیریت ساختاری و مدیریت منطقه ای وشهرستانی -3 عدم توجه کافی و تخصصی به بهبود کیفیت زنگی در محلات هدف -4 تخصیص اعتبارات ناکافی و تسهیلات نامناسب بوده اند.

Keywords:

شهرستان سیرجان , سندملی بازآفرینی , بافتهای ناکارآمد