ارزیابی ایمنی حریق در بخشهای درمانی بیمارستان ولیعصر دانشگاه علوم پزشکی تهران

زمینه و هدف: بیمارستانها عناصر کلیدی در فراهم نمودن آمادگی در مواقع اورژانسی در اغلب کشورها هستند و بایستی عملکرد کامل در زمان حادثه/ بلایا داشته باشند هدف اصلی این مطالعه تعیین ایمنی حریق بخشهای منتخب بیمارستان امام خمینی در سال 1397 میباشد.روش کار: نوع مطالعه مقطعی میباشد که محقق شرایط موجود را با استانداردهای مربوط به ایمنی در برابر حریق در بخشهای درمانی مقایسه مینماید. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست خود ساخته میباشد که با استفاده از منابع معتبر علمی تدوین گردید. ابتدا با مرور سیستماتیک منابع و پایگاه های اطلاعاتی موارد جک لیست مربوط به ایمنی بخشهای درمانی در برابر حریق استخراج و سپس با مشورت با اساتید راهنما و مشاور گویه‎های مهم نهایی و چک لیست جهت ارزیابی ایمنی در برابر حریق در بخشهای درمانی طراحی شد.یافته ها: در حوزه توانایی و قابلیت پیشگیری از آتش سوزی، بیش از %63 بخشهای درمانی فاقد مقاومت کافی درزمینه ساختمانی میباشند. در حوزه توانایی و قابلیت پاسخ به آتشسوزی، %65 بخشها اطمینان از آژیر و سیستم اطلاع رسانی در مواقع اضطراری، قابلیت تشخیص زود هنگام )سیستم سنسور دود و اعلام حریق(، و انجام تفاهم نامه با ایستگاه آتش نشانی وجود ندارد. در %90 بخشها دسترسی به سیلندر اطفای حریق در بخش وجود دارد. در حوزه توانایی و قابلیت تخلیه در هنگام آتش سوزی مشخص شد: در بیش از %80 موارد نسبت تعداد پرستاران به تعداد بیماران جهت تخلیه بخش و وسایل جهت تخلیه بیماران )تعداد برنکارد، صندلی چرخ دار( کافی نبوده و انجام تمرینات دورهای تخلیه بخش انجام نمیشود و همچنین دسترسی به تعداد مناسب امبولانس جهت تخلیه بیماران وجود ندارد. هرچند در %59 بخشها دسترسی به راه های خروج اضطراری و در %72 بخشها نقشه بخش وتعیین مسیر تخلیه بیماران در صورت بروز آتش سوزی وجود دارد.نتیجه گیری:پیشگیری از حریق در بیمارستان در ارتقای ایمنی بیماران تاثیر شگرفی دارد. بایستی در سنجه های اعتباربخشی دقت بیشتری در زمینه ایمنی حریق بیمارستان صورت گیرد.

Keywords:

ایمنی حریق , بیمارستان , ایمنی بیماران