تعیین اثربخشی آموزش مداخله مبتنی بر آموزش مثبت بر شادکامی و امید به زندگی معلمان بازنشسته سالمند شهر نورآباد ممسنی

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر آموزش مثبت بر مثبت نگری، شادکامی و امید به زندگی معلمان بازنشسته سالمند شهر نورآباد ممسنی انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش معلمان بازنشسته سالمند شهر نورآباد ممسنی بودند. تعداد 40 نفر از این معلمان به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 20 نفری (گروه آزمایش و گروه گواه) قرار داده شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه شادکامی آکسفورد، پرسشنامه امید میلر و پاورز و پرسشنامه مثبت نگری خدایاری فرد و همکاران (1393) بودند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANOVA ) با استفاده از نسخه 20 نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. یافته ها نشان داد آموزش مثبت بر مثبت نگری، شادکامی و امید به زندگی معلمان بازنشسته شهر نورآباد ممسنی تاثیر دارد.

Keywords:

آموزش مثبت , مثبت نگری , شادکامی , امید به زندگی