بررسی تطبیقی فرم هندسی در مساجد بر میزان افزایش حس تعلق به مکان (نمونه موردی :مسجد محمد رسول الله شیراز و مسجد الغدیر تهران)

مسجد به عنوان یک مکان مقدس برای مسلمانان همواره از ارزش و جایگاه خاصی برخورددار بوده و هست. یک انسان در عین حالی طرح آن و نیز فضاهای مختلف آن باید بتواند این معانی را در کنار وتوام با کالبد ببیند. یکی از عوامل کالبد در معماری حس تعلق به به این مکان به دیده تقدس و احترام می نگرد، باید سعی کند فضای معماری و کالبدی آن در ارتباط با معنا و مفاهیم مقدس ببیند. مکان است . در قرارگاه رفتاری مسجد، فرم، فعالیت و معنا سه بعدی هستند که مکان را می سازند و در ایجاد حس مکان برای نمازگزاران و استفاده کنندگان از مسجد موثر است. لذا در این پژوهش که با روش تحلیلی و توصیمی است، ابتدا به مباحث نظری معماری مساجد و حس تعلق به مکان بیان شده است؛ سپس با بررسی تطبیقی شباهات و تمایزات در نمونه موردی مسجد محمد رسول الله شیراز و مسجد الغدیر تهران به این نتیجه می رسیم که طرح کالبدی، یکی از عوامل محیطی موثر در حس مکان و کاربران محیط است و هر سه شاخص نشانه، طرح معماری و فعالیت ها عامل مسجد شدن یک بنا هستند، اما طرح معماری (فرم هندسی) به عنوان مهمترین عامل هویتی مسجد ذکر شده است. هرچه اختلاف بین این سه عامل در مسجد کمتر باشد حس مکان در مسجد بیشتر می شود.

Keywords:

فرم هندسی , حس تعلق به مکان , معماری مساجد , کالبدی