بررسی ابعاد سیاست گذاری در حوزه داروهای بیوتکنولوژیک ایران

داروهای بیوتکنولوژیک در دسته داروهای دارای فناوری بالا و همچنین گران قیمت قرار می گیرند که بخش مهمی از گردش مالی دارو را به خود اختصاص می دهند. در این پژوهش پژوهشگران به دنبال آن هستند تا با بررسی ابعاد و وجوه مختلف داروهای بیوتکنولوژیک درزمینه تولید، واردات، صادرات و مصرف، سیاست گذار را یاری کنند تا با نگرشی شامل و کامل به بررسی و آسیب شناسی مسائل این حوزه بپردازد. این پژوهش در حیطه پژوهش های کیفی طبقه بندی می شود که از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته به بررسی نظرات خبرگان در این حیطه می پردازد. با طراحی فرم رضایت آگاهانه و پس از موافقت مصاحبه شوندگان مصاحبه ها انجام شد. در این راستا 2 مصاحبه باز برای بررسی پرسش ها و نحوه انجام مصاحبه انجام شد و سپس پس از بررسی و تحلیل مصاحبه های اولیه، 16 مصاحبه اصلی به روش نیمه ساختاریافته انجام شد تا داده ها به اشباع برسند. تحلیل داده ها با روش تحلیل محتوای جزء به کل و استقرایی به صورت ضمنی و صریح انجام شد. بر اساس نظرات خبرگان این حیطه، ابعاد سیاست گذاری در حوزه داروهای بیوتکنولوژیک در دو حوزه کلی خارجی و درونی طبقه بندی شدند که در حوزه خارجی 5 تم و در حوزه داخلی 6 تم مورد شناسایی قرار گرفت که اینتم ها خود شامل 39 زیرتم می باشند.

Keywords:

داروهای بیوتکنولوژیک , ابعاد سیاست گذاری , ایران , روش کیفی