واکاوی و تطابق اصول حکمرانی خوب با دانش بومی مدیریت منابع آبی

امروزه مدیریت منابع آب و تغییرات اقلیمی از چالش های مهم مدیریتی در دنیا است. ازاین رو، در دو دهه ی گذشته مباحث حکمرانی برای مدیریت منابع مطرح و مورد توجه بسیاری از صاحب نظران قرار گرفته است. در حکمرانی منابع طبیعی به ویژه منابع آب، این موضوع را باید مدنظر قرار داد که سیستم های منابع آب به عنوان یک سیستم درهمتنیده انسانی طبیعی، علاوه بر ابعاد اقتصادی و زیست محیطی، دارای ابعاد اجتماعی، سیاسی و امنیتی نیز هستند. سوءمدیریت و حکمرانی بد منابع آبی، سبب ایجاد مشکلات زیست محیطی، اجتماعی و امنیتی بسیاری در نقاط زیادی از جهان و هم چنین ایران شده است. با افزایش میزان تقاضا و میل شدید به توسعهیافتگی و بروز چالشهای نوین آب، اقلیم و محیطزیست امروزه صاحب نظران متعددی به اهمیت مطالعه ی دانش بومی در نقاط مختلف دنیا برای الگوبرداری از آن ها و ایجاد نگرشی صحیح در حل مسائل نوین آبی اشاره و تاکید دارند. با مطالعه ی دانش بومی مناطق مختلف و هم چنین مدنظر قرار دادن ساختارهای جدید حکمرانی به راهکارهایی نوین جهت مدیریت منابع آبی با توجه به شرایط امروزه و سازگار با شرایط اقلیمی، زیست محیطی و اجتماعی در هر منطقه دست یافت. بر این اساس، در این مقاله با مطالعه و واکاوی اصول معرفی شده برای حکمرانی خوب، ابتدا اصول کاربردی و مهم استخراج شده و سپس تطابق این اصول با بخشی از دانش بومی مدیریت منابع آبی بررسی می شود

Keywords:

حکمرانی خوب , منابع آب , دانش بومی