بررسی طول مدت زایمان و پیامدهای کوتاه مدت مادری- نوزادی در زایمان طبیعی زنان نخست زای گیرنده نرمال سالین با دکستروز وریدی

مقدمه: علل زایمان طول کشیده به طور وسیع مورد بررسی قرار گرفته است. پیشتر ثابت شده که گلوکز منبع انرژی اصلی رحم باردار است. پیش فرض است که دکستروز وریدی می تواند طول مدت زایمان را کاهش دهد، با این وجود شواهد کافی در این زمینه وجود ندارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه طول مدت زایمان و پیامدهای کوتاه مدت مادری- نوزادی در زنان نولی پار با زایمان واژینال دریافت کننده داخل وریدی نرمال سالین یا دکستروز انجام شد. روش کار: دراین کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال 1392، 300 زن باردار نولی پار، تک قلو و در مرحله فعال واژینال در مرکز آموزشی الزهراء تبریز مورد مطالعه قرار گرفتند. این زنان به طور تصادفی ساده به سه گروه مشابه، دریافت کننده وریدی نرمال سالین 125 میلی لیتر در ساعت، دریافت کننده وریدی دکستروز 5%، 125 میلی لیتر در ساعت و شاهد تقسیم شدند. داده ها با پرسشنامه مشخصات مادری- بارداری (بر اساس معاینه و پرونده مادر) و پرسشنامه نتایج جنینی- نوزادی (بر اساس معاینه و پرونده نوزاد) گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) و آزمون های واریانس یک طرفه، تعقیبی توکی، کای دو یا دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: متوسط مدت مرحله اول زایمان در سه گروه مشابه بود (69/0=p)، با این حال، متوسط طول مرحله دوم (001/0> p)، سوم (001/0> p) و طول مدت کلی زایمان (001/0> p) در گروه دکستروز به طور معنی داری کوتاه تر بود. زایمان طول کشیده (بالای 12 ساعت) در گروه شاهد (39%) به طور معنی داری شایع تر از گروه دکستروز (5%) و نرمال سالین (10%) بود (001/0> p) و نتایج کوتاه مدت مادری و نوزادی بین سه گروه تفاوت معنی داری نداشت (05/0نولی پار ترم با زایمان فعال واژینال با تجویز دکستروز 5% وریدی 125 میلی لیتر در ساعت کاهش می یابد.

Keywords:

تزریق وریدی , کارآزمایی لیبر , نولی پار