بررسی نمود مفاهیم نگارگری ایرانی و معماری دوره تیموری در نگاره های مکتب هرات

در نگارگری ایرانی، فضا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نگارگری ایرانی جهان را از دید واقع گرایانه صرف نمی بیند. مکتب هرات دوره طلایی نگارگری در عصر تیموری در محدوده خراسان است. مطالعه آثار ایرانیان در زمینه شکل دادن به محیط و طراحی فضا حکایت از وجود رابطه ای محکم بین شکل فضا و مختصات نمادین و ریشه ها فرهنگی آنها دارد. بررسی تجانس نگارگری ایرانی در مکتب هرات و معماری دوره تیموری، ارتباط میان این دو ساحت کالبدی و تصویری را روشن خواهد ساخت. روش تحقیق به صورت توصیفی -تحلیلی است و در فرآیند انجام تحقیق از روش های تفسیری و تاریخی استفاده شده است. نتایج بررسی های انجام شده در پژوهش حاضر بیانگر آن است که ویژگیهای همزمانی فضا در نظام زیبا شناختی نگارگری مکتب هرات دارای عناصر مشترکی مانند فضای به نسبت دو بعدی سطح تصویر، سطوح رنگی متوالی و پی در پی و نفی ژرف نمایی خطی است. انگاره ازلی نور و حضور رنگهای شفاف و عدم وجود سایه از اصلیترین کهن الگوهای حاکم بر نقاشی ایرانی است. در این مقاله به تحلیل و تاثیر اصول نظری خلق فضا و عناصر معماری دوره تیموری در نگارگری مکتب هرات و خلق زیبایی پرداخته شده است.

Keywords:

هنر نگارگری , مکتب هرات , معماری دوره تیموری , همزمانی فضا , باغهای دوره تیموری