بررسی الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی در ایزوله های استافیلوکوکوس کواگولاز منفی جداشده از نمونه های بالینی

سابقه و هدف: به دلیل ظهور و گسترش مقاومت ضد میکروبی در استافیلوکوکوسهای کواگولاز منفی Coagulase-negative Staphylococci که غالبا جزء فلور طبیعی سطح پوست و غشای مخاطی انسان میباشند و از سوی دیگر با توجه به محدودیت گزینه های درمانی، مطالعه حاضر به منظور تعیین الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی درCoNSجداشده از نمونه های بالینی انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 44 جدایه استافیلوکوکوس کواگولاز منفی از نمونه های بالینی بیماران سرپایی و بستری در بیمارستان آیتالله کوه کمری شهر مرند با استفاده از روشهای استاندارد بیوش یمیایی شناا س یی شدند. برا ی ت شخ یص مقاومت به آنتیبیوتیک های رایج از روش انتشار از د یسک استفاده گردید . همچنین جهت بررس ی فراوانی ژنهای مقاومتvanA و mecAاز روش مولتیپلکسMultiplex Polymerase Chain Reaction) PCRبهره گرفته شد. یافتهها: با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مشخص گردید که جدایه ها بیشترین مقاومت را نسبت به اریترومای سین88.64 در صد دارند؛ درحالی که کمترین مقاومت ن سبت به مروپنم4.55در صد مشاهده شد. از سوی دیگر، بررس ی مولکولی نشان دهنده حضور18/18درصدی ژنmecAدر جدایه ها بود؛ اما هیچکدام از جدایه ها حاوی ژنvanAنبودند.نتیجه گیری: با توجه به فراوانی ژنmecA و نتایج الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی در بین استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی و نیز عدم مشاهده مقاومت به ونکومایسین با استفاده از روشPCRلازم است از روشهای دقیقتر آزمایشگاهی جهت تشخیص مقاومت آنتیبیوتیکی استفاده کرد تا از گسترش مقاومت در این باکتریجلوگیری شود

Keywords:

استافیلوکوکوس کواگولاز منفی , مقاومت آنتیبیوتیکی , واکنش زنجیره پلیمراز