تبیین رابطه بین رویکردهای جانشین پروری و مدیریت استعداد در بین کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین رویکردهای جانشین پروری و مدیریت استعداد در بین کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال 1396 بود که تعداد 110 نفر 60 مرد و 50 زن با توجه به محدود بودن جامعه با استفاده از روش تمام سرشماری به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته مدیریت استعداد که روایی آن به تایید صاحبنظران و اساتید این حوزه و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 0/79 بهدست آمد و پرسشنامه استاندارد جانشین پروری کیم (2006) با 43 سوال که پس از اعمال نظر، پرسشنامه نهایی متناسب با جامعه مورد مطالعه و ویژگی های آن (به صورت بومی شده) تعدا 36 سوال تعدیل و انتخاب گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بین رویکردهای جانشین پروری و مدیریت استعداد رابطه معنیداری وجود دارد (P< 0/005) و رویکرد جانشین پروری قادر به پیشبینی متغیر مدیریت استعداد در بین کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد میباشد. باتوجه به نتایج حاصل از تحقیق میتوان اظهار داشت، پیاده سازی برنامه جانشین پروری میتواند به عنوان یکی از کارکردهای مدیریت منابع انسانی به اقدامی موثر جهت آمادهسازی افراد با استعداد برای پستهای کلیدی در آموزش عالی بینجامد.

Keywords:

رویکردهای جانشین پروری , مدیریت استعداد , جذب استعدادها , حفظ و نگهداشت استعداد