بررسی تاثیر پماد کتان بر ترمیم زخم سزارین: کارآزمایی بالینی تصادفی شده
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 554
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-22-9_008
تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1398
Abstract:
مقدمه: در برش سزارین مانند هر عمل جراحی دیگر امکان تاخیر در ترمیم زخم وجود دارد. طبق مطالعات روغن کتان در ترمیم زخم موثر است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر پماد روغن کتان بر ترمیم زخم سزارین انجام شد.
روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سوکور در سال 1397 بر روی 120 زن سزارین شده در بیمارستان های آموزشی امام رضا (ع) و شهید هاشمی نژاد مشهد انجام شد. افراد با تخصیص تصادفی در سه گروه (پماد کتان، دارونما، کنترل) قرار گرفتند. در دو گروه پماد کتان و دارونما، پماد روی زخم سزارین به مدت 8 روز متوالی و 2 بار در روز و هر بار به اندازه یک بند انگشت استعمال شد. ترمیم زخم 24 ساعت بعد از عمل، روز 4 و 8 پس از سزارین به وسیله مقیاس ریدا سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمون کای اسکوئر و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: بر اساس نتایج آزمون های آماری، بین گروه کتان با دارونما و کتان با کنترل از نظر ترمیم زخم سزارین در روز های 4 و 8 پس از مداخله اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (001/0> p). همچنین در مقایسه درون گروهی، آزمون فریدمن نشان داد در هر سه گروه، تغییرات مقیاس ریدا در روزهای مختلف اختلاف معنی داری داشت (001/0> p).
نتیجه گیری: با توجه به کاهش نمره ریدا زخم سزارین پس از مداخله، روغن کتان به عنوان دارویی مناسب جهت ترمیم زخم سزارین به مادران توصیه می گردد.
Authors
مریم سلیمانی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
صدیقه یوسف زاده
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
روشنک سالاری
استادیار گروه طب سنتی ایرانی، دانشکده طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سیده حورا موسوی واحد
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :