تعیین آلل های خودناسازگاری برخی ارقام و ژنوتیپهای گوجه (Prunus cerasifera Ehrh.) موجود در کشور با روش PCR

گوجه ها از مهمترین میوه های نوبرانه در کشور می باشند. گوجه ها (دیپلویید) معمولا خودناسازگارند و خودسازگاری یک پدیده استثنایی در بین آنهاست. در این تحقیق تنوع و نوع آلل های ناسازگاری (SI)، 15 رقم بومی و ژنوتیپ امید بخش شامل: گوجه میروبالان ، گوجه سبز قمی، برقان، کاشان، تبریز، سیاه، محلات، قرمز آلوچه، P. tomentosa، سیف، رضائیه، دهنو، ملایر، سیف دیر رس و زرد شاهرود با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز بررسی گردید.در مجموع 100 باند از آلل های نا سازگاری دو ژن S-RNase و SFB با سه جفت آغازگر عمومی تکثیر شدند. با جفت آغازگر EM PC2 consFD & EM PC3consRD، 19 آلل با اندازه های 303 تا 1846 جفت باز تکثیر گردید که 12 آلل آن در منابع گزارش گردیده بود و 7 باند که پس از توالی یابی می تواند کاندیدای آلل جدید با شند شنا سایی گردید. آغازگرهای SFBc FD&RD، در مجموع 13 آلل در دامنه 302 تا 710 جفت باز تولید کردند. ارقامی که دارای آلل های متفاوت باشند را درصورت همپوشانی دوره گرده افشانی می توان بعنوان گرده زا برای همدیگر بکار برد. گوجه های سبز قمی، سیاه، محلات و رضائیه از ژنوتیپ های امید بخش می باشند که همگی دارای آلل های متفاوتی هستند و می توانند بعنوان گرده زا برای هم به کار برده شوند. نتایج این تحقیق نشان داد که PCR رو شی سریع و کارا برای برای تعیین آلل های خودناسازگاری آلوی ژاپنی است.

Keywords:

آغازگرهای دجنره , اینترون دوم , گرده زا