تقریر و نقد روش شناختی دیدگاه ابزارانگاری در مساله ی حل چالش میان علم و دین

ارتباط میان علم و دین، فزازوفرودهایی فراوان در ادوار تاریخ به خود دیده است و دائما مکاتب متعددی در جستجویکلیدی برای حل و بازگشایی این مساله بوده اند. ابزارگرایی یکی از این مکاتب است. این مکتب، دیدگاهی است که درعلم خواهان استفاده ابزاری در جهت پیش بینی پدیده هاست و از دیگر نقش ها، در فرآیند جریان علم چشم پوشیمی کند. این رویکرد، برای ایجاد آشتی میان علم و دین راه حل جدید ارائه می دهد؛ توجه به این مطلب که گزاره هایعلمی دارای واقعیت نیست و همواره به دنبال اهداف ترسیم شده ی خویش در جهت تنظیم پدیدارها و استفاده روزافزوناز طبیعت است. از سوی دیگر، آموزه های دینی حکایت از واقع دارند و نقشی گزارشگری و خبردادن از عالم خارجدارند، بنابراین هیچگونه چالش و تعارضی میان علم و دین وجود نخواهد داشت. در صورتی تعارض مطرح بود که آندو واقع نما و بیان کننده حقیقت بودند. همین نکته، زمینه ی مناسبی را برای متالهان و دانشمندان ابزاراندیش، جهتحل معمای تاریخی علم و دین فراهم آورد.

تقریر و نقد روش شناختی دیدگاه ابزارانگاری در مساله ی حل چالش میان علم و دین Keywords:

چالش علم و دین , پیر دوئم , ابزارانگاری , روش شناختی , اوسیاندر