تلفیق دانش بومی و رسمی برای مدیریت منابع جنگلی زاگرس

جای شک نیست که وضعیت جنگل های زاگرس امیدوارکننده نیست و مدیریت این منابع باید مورد توجه جدی و اساسی قرار گیرد، تا با توجه به شرایط کنونی کشور موجبات پایداری این منابع ارزشمند ایجاد گردد. این تحقیق سعی براین دارد که با مرور بر دانشی که مردم محلی جهت مدیریت جنگل های زاگرس از دیرباز با خود داشته اند با دانش و فناوری های نوین به روش های تلفیقی مناسب جهت مدیریت پایدار جنگل های زاگرس اشاره نماید. دانش بومی یکی از مباحثی است که در دهه های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. این نوع دانش ها برای مدتی طولانی در جوامع بشری به فراموشی سپرده شده بود و اصولا این تصور حاکمیت داشت که تنها دانش رسمی می تواند جوامع و کشورها را به توسعه برساند، اما دیدگاه های جدید بر این اعتقاد است که مدل موثر باید حاصل تلفیق دانش رسمی و بومی باشد، چرا که مردم روستایی از نظام های دانش بومی برخوردارند که در کنار فناوری های جدید می تواند نتایج مطلوبی به بار آورد و از طرفی دانش بومی که خود نتیجه تعامل انسان با طبیعت است می تواند نقش مهمی در مدیریت جنگل داشته باشد.

Keywords:

دانش بومی , دانش رسمی , مدیریت پایدار , جنگل های زاگرس