بررسی نقش سازنده های زمین شناسی در استقرار و تراکم بادام کوهی در مناطق خشک (مطالعه موردی: حوزه آبخیز حضرآباد، استان یزد)

تفاوت در تراکم و استقرار گونه های گیاهی در مناطق اقلیمی یکسان بیانگر تاثیر عوامل ژئومرفولوژی از جمله نوع سازند، ساختار زمین شناختی، خاک، شکل زمین و شکل فرسایش می باشد. با توجه به این که بزرگترین عامل محدود کننده رشد گیاهان در مناطق خشک، خشکی به صورت کمبود آب و یا به صورت محدودیت فیزیولوژیک آن می باشد، تحت شرایط اقلیمی یکسان در مناطق خشک میزان موفقیت سنگ شناسی مختلف در جذب و نگهداشت آب عامل کلیدی موثری در ایجاد پتانسیل متفاوت بر روی واحدهای سنگ شناسی مختلف جهت استقرار پوشش گیاهی و خصوصا پوشش گیاهی درختی و درختچه ای می باشد. در این تحقیق تراکم و درصد پوشش گونه درختچه ای بادام کوهی در سه سازند سلطانیه، کهر و کواترنری بررسی شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که تراکم و ا ستقرار گونه درختچه ای بادام کوهی با واحدهای سنگی ارتباط نزدیکی دارد. بطوریکه در سازند سلطانیه (سنگ های رسوبی آهکی) به علت وجود درز و شکاف و نقشی که در تامین رطوبت مورد نیاز گیاه دارد، تراکم درختچه بادام کوهی بیشتر است. در سازند کهر (شیل و ماسه سنگ) که درز و شکاف ابعاد کمتری دارد عمدتا گونه های بوته ای که نیاز آبی کمتری دارند، استقرار دارد و نهایتا آبرفت های کواترنری فاقد گونه درختچه ای بادام کوهی می باشد.

Keywords:

زمین شناسی , پوشش گیاهی , رطوبت , خضرآباد