گزارش کوتاه - بررسی میزان ساکارز در ریشه گیاه سگ دندان خاردار(Pycnocycla spinosa Decne. exBoiss) بروش پلاریمتری
Publish place: Journal of Sugar Beet، Vol: 29، Issue: 1
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 291
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRSB-29-1_009
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398
Abstract:
گیاه سگ دندان خاردار (Pycnocycla spinosa) از خانوادهی چتریان است که بیشتر در مناطق کوهستانی در استانهای اصفهان، یزد و فارس میروید. میزان قابل توجهی ساکارز در ریشهی این گیاه وجود دارد. جهت تعیین بهترین زمان برداشت گیاه، از ابتدای فصل رویش به صورت هفتگی ریشه گیاه جمعآوری و با استفاده از دستگاه پلاریمتر میزان ساکارز ریشه آن اندازهگیری شد. نتایج نشان داد، میزان ساکارز ریشه گیاه سگ دندان خاردار از هفتهی اول تا دهم برداشت روندی افزایشی دارد و سپس تا هفته هفدهم دوباره کاهش مییابد. کمترین مقدار آن در هفته دوم برداشت در پانزدهم اردیبهشت ماه برابر با 5/8 درصد و بیشترین مقدار آن در هفته دهم برداشت در نهم تیرماه برابر با 0/17 درصد وزن خشک ریشه تعیین شد، هم چنین کمترین مقدار قند معادل با 6/2 درصد و بیشترین مقدار آن برابر با 3/5 درصد وزنتر ریشهی گیاه بود. با توجه به نتایج بهدست آمده بهترین زمان برداشت ریشه از اوایل تیر ماه تا اوائل مرداد ماه است، تا بهتوان بیشترین مقدار ساکارز را در فرآیند استخراج از ریشه گیاه بهدست آورد. نظر به اینکه درصد تقریبی ساکارز در ساقه گیاه نیشکر بین 17-12 و در ریشه چغندرقند بین 18-14 درصد وزنتر گیاه است و این دو گیاه به عنوان منابع اصلی تامینکننده شکر اقلیم مناسب خود را دارا میباشند به نظر میرسد که ریشه گیاه سگ دندان خاردار در صورتی که فاقد ترکیبات سمی و مضر باشد پس از مطالعات کافی بهتواند به عنوان یک گزینه مناسب زراعی در مناطق و زمینهای غیرمرغوب جهت تولید شکر منظور شود. پیشنهاد می شود این گیاه بهعنوان یک منبع طبیعی گیاهی شیرینکننده دارای ساکارز مورد مطالعه قرار گیرد.
Authors
غلامرضا اصغری
استاد مرکز تحقیقات علوم دارویی دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
سید مجتبی لاجوردی
دانشجوی دکترای حرفهای گروه فارماکوگنوزی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :