بررسی نقش آندوتلیوم عروق روی پاسخ های انبساطی به ایزوپروترنول در حلقه شریان های ریوی موش

Publish Year: 1376
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 306

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-1-3_001

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: با توجه به نتایج مغایر به دست آمده در ارتباط با نقش آندوتلیوم در عمل انبساط عروقی بتاآدرنوسپتور و احتمال دخالت مسیر ال آرژنین/ اکسیدنیتریک، این تحقیق در حلقه شریان های اصلی ریوی و اولین شاخه هایش در موش به روش تجربی انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق به روش تجربی روی 6 موش نر نژاد Wistar با وزن 300 – 250 گرم صورت پذیرفت. برای این منظور ابتدا با وارد کردن ضربه ای بر سر موش ها، آن ها را بی حس نموده و سپس به وسیله چاقوی جراحی سر بریده شدند. ریه به همراه قلب از بدن خارج گردید و بلافاصله در مایع کربس سرد شریان اصلی و اولین شاخه های ریه از بافت های چسبیده به آن جدا گردید. شریان ها به قطعات 4 – 3 میلی متر برش داده شد و بر روی دو قلاب استیل به قطر 0/2 میلی متر سوار و در حمام بافت قرار داده شد. سپس به مدت یک ساعت و به مقدار یک گرم تحت کشش قرار گرفتند. پس از مراحل فوق، آزمایشات با داروی ایزوپروترنول (ISO) با غلظت های 100 پیکومول تا 10 میکرومول در حضور و درغیاب ان امگا نیتروال آرژنین متیل استر (L-MAME، مهار کننده سنتز NO) در حلقه شریان های با آندوتلیوم و بدون آندوتلیوم ریوی انجام و محاسبه گردید. یافته ها: ایزوپروترنول موجب انبساط حلقه شریان های ریوی (اصلی و اولین شاخه ها) با آندوتلیوم سالم و بدون آندوتلیوم و از پیش منقبض شده با 100 نانومول فنیل افرین شد. حداکثر پاسخ انبساطی به 10 میکرومول ایزوپروترنول در حلقه شریان های اصلی ریه 1/25 ± 93/04 درصد و در اولین شاخه هایش 2/80 ± 77/21 درصد بود (unpaired T-test, P<0.001). پاسخ انبساطی شریان اصلی ریه در تمام غلظت های مذکور نسبت به اولین شاخه هایش بیشتر بود. L-NAME موجب کاهش پاسخ انبساطی حلقه شریان های ریوی با آندوتلیوم سالم به غلظت های کم ISO گردید ولی اثری روی حداکثر غلظت نداشت. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که اثر انبساطی شریان های ریوی موش به ISO به وجود NO نیاز ندارد ولی حضور عملی آندوتلیوم ممکن است پاسخ انبساطی به ISO را ازطریق آزاد کردن اکسیدنیتریک پایه و سپس افزایش مقدار cGMP پایه در عضله صاف عروق تسهیل نماید. در این ارتباط تحقیقات بیشتر همچون اندازه گیری cGMP به منظور عیار NO آزاد گردیده پیشنهاد می شود.

Keywords:

اکسیدنیتریک , عامل منبسط کننده آندوتلیالی , شریان ریوی , ایزوپروترنول , بتاآدرنوسپتور , ال آرژنین , ان امگانیترو ال آرژنین متیل استر

Authors

مسعود کاولی حقیقی

دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی کاشان، گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی

دیوید پولوک

رییس بخش نوروساینس و بیوشیمی انستیتو بیوشیمی و لایف ساینسز دانشگاه گلاسگو انگلستان