تاثیر بلیومایسین با روش تاتویینگ بر زگیل ای مقاوم به درمان

سابقه و هدف: بلیومایسین داروی انتخابی برای درمان زگیل بوده و تاثیر آن از 37 تا 99 درصد گزارش شده است و با توجه به گزارش ها در مورد موفقیت بیشتر روش جدید مصرف دارو و به منظور تعیین تاثیر بلیومایسین با روش تاتویینگ بر زگیل های مقاوم به درمان، این تحقیق بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستان های الزهرا و علی اصغر اصفهان طی سال های 77-1376 انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر بر روی 66 بیمار مبتلا به انواع مختلف زگیل مقاوم به درمان صورت پذیرفت. پس از بی حسی موضعی، بلیومایسین با غلظت 1 میلی گرم در سی سی بر سطح ضایعه چکانده و به روش MPT مایع به داخل زگیل وارد شد. این درمان با فواصل یک ماهه و در صورت عدم بهبودی حداکثر تا 4 بار تکرار گردید.یافته ها: تعداد 11 بیمار مراجعه ننموده و یا پی گیری کامل نداشتند و تحقیق بر روی 55 نفر با 158 زگیل انجام گرفت که 70/9 درصد بیماران درمان کامل، 12/7 درصد درمان نسبی و 16/4 درصد افراد عدم درمان داشتند. از زگیل های مورد مطالعه، 83/5 درصد به درمان پاسخ دادند که از 91/8 درصد (زگیل معمولی) تا 50 درصد زگیل موزاییک بوده و 21 درصد در جلسه اول و 62 درصد بیماران در جلسات اول و دوم پاسخ درمان دارند در 7/5 درصد از زگیل های درمان شده، عود مشاهده گردید. عارضه از مصرف دارو وجود نداشت.نتیجه گیری: استفاده از بلیومایسین به روش تاتویینگ را با توجه به نتایج درمان خوب و بدون عارضه برای درمان زگیل های مقاوم به درمان توصیه کرد. و نیز تحقیق برای بررسی موارد مقاوم به این دارو پیشنهاد می گردد.

Keywords:

زگیل , بلیومایسین , تاتویینگ , آنتی بیوتیک