بررسی تاثیر فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا (TNF- α) بر رشد و تکوین جنین های مورولای موش در محیط کشت

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت رشد و تکوین جنین قبل از لانه گزینی و ضروری بودن فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) در فرآیند تکامل ، بعضی برای آن نقش فاکتور رشد و حمایت از تکثیر سلولی و برخی دیگر نقش مهاری قایل هستند . در مورد نقش TNF –α در محیط کشت جنین قبل از لانه گزینی گزارشات کمی در دست است و مطالعه ای مبنی بر بررسی اثرات آن بر جنین مورولا یافت نشد. بر این اساس در این تحقیق تاثیر افزودن TNF –α با دوزهای 0/5، 5 و ng/ml50 به محیط کشت جنین مورولای موش در سال 1381 مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش تجربی روی 452 جنین مورولای موش نژاد NMRI پس از تحریک تخمک گذاری [حدود 78 تا 80 ساعت پس از تزریق گونادوتروپین جفتی انسانی hCG] انجام گرفت . سیر تکوین جنین ها در چهار گروه شاهد (بدون افزودن TNF-α در محیط کشت )، آزمون 1 (افزودن TNF-α با غلظت 0/5ng/ml)، آزمون 2 (غلظت 5ng/ml از TNF-α) و آزمون 3 (غلظت 50ng/ml از TNF-α) به مدت 96 ساعت مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت . تاثیر مقادیر مشخص TNF-α بر مراحل مختلف رشد قبل از لا نه گزینی و همچنین میزان مرگ جنین بررسی شد و با استفاده از آزمون آماری کای دو (X(2 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: پس از 96 ساعت کشت ، 72/5 درصد از جنین گروه شاهد وار د مرحله خروج از زونا شدند که این مقدار برای گروه های آزمون به ترتیب 44/6، 58 و 28/7 درصد بود و بین هر یک از گروه ها با گروه شاهد تفاوت معنی دار مشاهده شد (P<0/05). میزان دژنراسیون جنینی در گروه آزمون 3 بالاتر از بقیه گروه ها بود (33/3 درصد) و از این نظر گروه شاهد با گروه آزمون 2 اختلاف معنی داری نداشت. نتیجه گیری: افزودن TNF-α به محیط کشت جنین مورولای موش باعث کند شدن سیر تکوینی جنین ها تا مرحله خروج از زونا خواهد شد و TNF-α با دوز 5ng/ml نتیجه بهتری دارد . بر این اساس لازم است که مطالعات بیشتری در سطح مولکولی انجام شود.

Keywords:

جنین موش , محیط کشت , TNF-α