بررسی چگونگی بیان ایزوفورم های P13K در سلول های دودمانی سرطان پروستات انسانی از نوع PC3 و DU145

سابقه و هدف: دو دودمان سلولی از سرطان پروستات، PC3 و DU-145 بسیار متاستاتیک هستند ولی از نظر بیان ژن سرکوبگر Phosphatase and Tensin homolog)PTEN) مشابه نیستند، سلول های PTEN, DU145 را بیان می کنند ولی سلول های PC-3 فاقد ژن PTEN هستند. محصول ژن PTEN عملکرد (PI3K (phosphoinositide-3 kinase را بی اثر می سازد. بیان افزایش یافته ژن P13K موجب تخریب غشای پایه، نوزایی عروق و مهاجرت سلولی می گردد. هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه الگوی بیان ایزوفورم های P13K بین این دو نوع دودمان سلولی جهت یافتن دلیلی برای قدرت بالای متاستازی سلول های DU145 بوده است. مواد و روش ها: محتوای RNA کل از هر دو نوع سلول استخراج گردید و mRNA مربوط به ایزوفورم های P13K به وسیله روش RT-PCR با آنزیم های مختلف رونویسی معکوس و در شرایط متفاوت انکوباسیون بررسی گردید. نتایج: داده ها نشان دادند هر دو نوع سلول زیرواحد کاتالیتیک P110α و پروتیین p85 را از دسته IA، ایزوفورم P13K-C(2 را از دسته II و Vp34p را از دسته III خانواده ایزوفورم های P13K بیان می کنند ولی از نظر نوع ایزوفورم های بررسی شده بین دو نوع سلول تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: از آنجا که برای سلول های DU145 در مقایسه با سلول های PC3 در الگوی بیان ایزوفورم های P13K اختلافی مشاهده نشد. پیشنهاد میگردد به وسیله روشهای کمی مقدار بیان هر یک از ایزوفورمها تعیین شود. بدیهی است مشاهده هر گونه اختلاف در مقدار بیان ژن های تعیین شده میتواند به نوعی با قدرت تهاجمی سلول مرتبط باشد.

Keywords:

فسفاتیدیل اینوزیتول- 3 کیناز (P13K) , سرطان پروستات , دودمان سلولی