بررسی سندروم پاسخ التهابی سیستمیک به عنوان عامل پیشگویی کننده مرگ و مدت بستری در بیماران مبتلا به آسیب

سابقه و هدف: آسیب به عنوان یکی از عوامل آزاد کننده واسطه های التهابی باعث سندر وم پاسخ التهابی سیستمیک می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی سندروم پاسخ التهابی سیستمیک (SIRS) در بیماران مبتلا به آسیب و ارتباط آن با مدت بستری و مرگ و میر می باشد. وروش ها: این مطالعه ی توصیفی بر روی 100 بیمار مبتلا به آسیب در مرکز پزشکی الزهرا در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام پذیرفت. از هر بیمارعلایم حیاتی و نمونه خون برای بررسی سندروم گرفته شد. بیمارانی که نیازمند عمل جراحی بودند از مطالعه خارج شدند (27 بیمار). سپس درجه ی شدت آسیب (ITS) و سندروم پاسخ التهابی در هر بیمار محاسبه گردید. بیماران تا زمان ترخیص و یا مرگ در بیمارستان مورد پیگیری قرار گرفتند. طول مدت بستری در بیمارستان (کمتر و بیشتر از 4 روز)، سن، جنس بیماران و مکانیسم آسیب نیز ثبت می گردید. برای تجزیه و تحلیل از آزمون لجستیک رگرسیون استفاده شد. نتایج: از 73 بیمار مورد بررسی 43 درصد بیماران از نظر SIRS مثبت بودند. میانگین سنی بیماران 14/35±25/09 سال بود. در 84 درصد بیماران مکانیسم آسیب از نوع غیرنافذ بود. در بیماران SIRS مثبت در 90 درصد موارد مکانیسم آسیب از نوع غیرنافذ بود. میانگین ISS؛ 10/15±12/09 و میانگین SIRS در بیماران 0/07±1/3 بود. میانگین مدت بستری در بیماران 5/2±5/6 روز بود. مابین SIRS و مدت بستری در بیمارستان ارتباط معنی داری وجود داشت (p=0/03). پس از ثابت نگاه داشتن اثرات سن و ISS رابطه معنی داری بین مقادیر SIRS و مرگ در بیماران دیده شد (p=0/01). در بین چهار معیار SIRS، تنها معیاری که با مدت بستری (P=0/04) و مرگ (p=0/02) ارتباط داشت مقادیر WBC بود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که سندروم پاسخ التهابی سیستمیک در پیشگویی مرگ و مدت بستری در بیماران مبتلا به آسیب کاربرد دارد.

Keywords:

آسیب , سندروم پاسخ التهابی سیستمیک , مرگ و میر , پیشگویی