اثر عصاره آبی- الکلی بومادران (Achillea wilhelmsii) بر میزان ترشح اسید معده موش صحرایی تحت شرایط پایه، قطع و تحریک عصب واگ

سابقه و هدف: بومادران، از تیره ی کاسنی، گیاهی است که در سال های اخیر اثرات ضداکسیدانی، ضدالتهابی، ضد اسپاسم و ضد میکروبی آن گزارش شده است، این گیاه در طب سنتی برای ناراحتی های گوارشی کاربرد دارد، ولی در مورد اثرات آن بر ترشح اسید معده تحقیقی صورت نگرفته است.مواد و روش ها: 24 سر، موش صحرایی نژاد ویستار با وزن (250g 200)، به طور تصادفی به دو گروه دوازده تایی کنترل و آزمون تقسیم شدند. پس از بیهوشی حیوانات با تیوپنتال سدیم (50mg/kg.ip)، تراکنوسیتومی، لاپاراتومی و گاسترودیودنوستومی انجام گردید. عصاره ی بومادران در دوزهای 2mg/kg؛ 1؛ 0/5 (در حجم 1ml) تهیه و برای تهیه نمونه ترشح اسید معده از روش washout استفاده گردید و غلظت اسید آن به روش تیتراسیون با NaOH اندازه گیری گردید. نتایج به صورت Mean±SEM بیان و با استفاده از آزمون unpaired t-test بررسی شده و p<0/05 معنی دار تلقی گردید.نتایج: عصاره ی بومادران در حالت پایه به طور معنی داری و وابسته به دوز، ترشح اشید معده را مهار کرد. واگوتومی موجب حذف اثر مهاری عصاره بر ترشح اسید معده شد و دوز 2mg/kg عصاره اثر تحریکی بر ترشح اسید نشان داد. اثر کاهشی عصاره بر ترشح اسید معده در وضعیت تحریک عصب واگ در مقایسه با گروه کنترل معنی دار نبود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که عصاره بومادران اثر مهاری بر ترشح پایه اسید دارد. مقایسه اثر عصاره در دو وضعیت پایه و واگوتومی نشان می دهد که این اثر از طریق مهار عمل واگ مهدی صورت می گیرد. عصاره قادر به مهار ترشح اسید تحریک شده نبود.

Keywords:

بومادران , اسید معده , واگوتومی , عصب واگ