بررسی فراوانی هماتوم های تروماتیک متعدد مغزی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 87-1385

Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 449

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-12-5_002

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: هماتوم داخل جمجمه متعدد ناشی از وارد شدن ضربه به سر پدیده ی شایعی نیست. وجود آمار دقیق در مورد میزان وقوع آنمواجه شدن با ضایعه را ساده تر می کند. مطالعه ی حاضر به منظور تعیین میزان بروز و تلاش برای یافتن نشانگرهایی برای تشخیص زودتر اینمعضل انجام شده است.مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی کلیه مصدومین ضربه ی مغزی جراحی شده از مهر 1385 تا پایان شهریور 1387 در بیمارستان شهید بهشتی کاشان وارد مطالعه شدند. بیماران از نظر سن، جنس، تعداد اعمال جراحی، عامل ایجاد تروما، وجود شکستگی جمجمه، معیار GCS، و یافته های CT اسکن قبل از هر عمل جراحی بررسی شده و سپس با شاخص های توصیفی و تستهای آماری مجذور کای و t دانشجویی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: در مجموع طی دو سال، 121 عمل جراحی بر روی 96 مورد تشخیص داده شده انجام گردید، که به علت وجود هماتوم، 73 مصدوم(75/3 درصد) یک بار و 23 مورد (24/7 درصد) بیش از یک بار جراحی شدند. دامنه ی سنی بیماران به ترتیب بین 6 ماه تا 83 سال و 17 تا 66 سال و متوسط آن 24/1±40/7 و 15/9±33/7 سال بود. نسبت مرد به زن در موارد هماتوم یک طرفه، 13/7 به 1 و در هماتوم دوطرفه، 22 به 1 بود. انواع شکستگی جمجمه در 31 مورد ( 43 درصد) از 73 مصدوم یک طرفه و 12 مورد از 23 مصدوم ( 52 درصد) دو طرفه دیده شد. تفاوت معنیدار آماری از نظر سن، جنس، عامل ایجاد تروما، وجود شکستگی جمجمه، و معیار GCS مشاهده نشد (p> 0/05). هماتوم دوطرفه به صورت معنیداری در گروه هماتوم ساب دورال بیشتر از انواع ضایعات دیگر بود (P=0/004). نتیجه گیری: شیوع بالای حوادث، شانس وقوع هماتوم های دو طرفه ی مغز را نیز افزایش داده است. در این مطالعه دستیابی به نشانگری برای پیش بینی این مشکل میسر نشد، لذا توصیه میشود موضوع مورد توجه جدی قرار گرفته و مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.

Authors

اسماعیل فخاریان

دانشیار گروه جراحی مغز و اعصاب دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان - مرکز تحقیقات تروما

محمدرضا فاضل

استادیار گروه بیهوشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان - مرکز تحقیقات تروما

همایون تابش

استادیار گروه جراحی مغز و اعصاب دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان - مرکز تحقیقات تروما

ایمان غفارپسند

دانشجوی پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان