اثر تزریق داخل صفاقی کلوزاپین بر کیندلینگ ایجاد شده توسط تزریق پنتیلن تترازول در موش های صحرایی

Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 270

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-13-2_001

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: کلوزاپین یکی از داروهای ضد جنون غیر مرسوم است که در بیماران مقاوم به داروهای ضد جنون مرسوم استفاده میشود. باتوجه به تناقضات موجود در مورد اثرات این دارو بر روی تشنج ، این مطالعه انجام شده است . هدف از انجام این مطالعه بررسی نقشکلوزاپین بر تشنج ایجاد شده به روش کیندلینگ شیمیایی در موشهای صحرایی نر است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مداخله ای- تجربی است. در این تحقیق 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به شکل تصادفی به پنجگروه تقسیم شدند . برای ایجاد کیندلینگ شیمیایی ، پنتیلن تترازول با غلظ تی که در ابتدا تشنج زا نیست ( 45 میلی گرم به ازاء هرکیلوگرم وزنحیوان، داخل صفاقی ) به موش ها تزریق شد . این کار ادامه پیدا کرد تا تمامی حیوانات 3 بار پشت سر هم مرحله 5 تشنج را از خود نشاندادند. 48 ساعت پس از آخرین تزریق پنتیلن تترازول ، با تزریق 5 دوز مختلف کلوزاپین به گروه های مستقل موش ها ، اثر تزریق دوزهایمختلف این دارو بر کیندلینگ به دست آمد . با استفاده از آزمو ن آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی، دادههای گروه های مختلفمقایسه شدند. همچنین با استفاده از آزمون t زوج، نتایج حاصل برای هر گروه با نتایج 48 ساعت قبل همان گروه مقایسه شد. نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که کلوزاپین در دوز 1 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن حیوان د ارای بیشترین اثر تشنجی و در دوز 7/5میلی گرم، دارای بیشترین اثر مهاری بر روی کیندلینگ شیمیایی با پنتیلن تترازول است.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که دوزهای مختلف کلوزاپین دارای اثرات متفاوتی بر روی متغیرهای تشنجی هستند واحتمالا اختلاف در نتایج گزارش شده در مورد اثرات کلوزاپین می تواند ناشی از ب ه کار بردن دوزهای متفاوت در درمان و تحقیقاتآزمایشگاهی باشد . بدین ترتیب که دوزهای مختلف کلوزاپین با اثر بر روی گیرنده های مختلف دوپامین می توانند اثرات تحریکی و یا مهاریایجاد کنند.

Authors

محمدرضا پالیزوان

دانشیار گروه فیزیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اراک

مهسا چیت ساز

دانشجوی پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اراک

شادی خادمی

دانشجوی پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اراک