بررسی اثر پلاسمای غنی از پلاکت بر التیام نقیصه استخوان اسفنجی ران خرگوش

سابقه و هدف: پلاسمای غنی از پلاکت یک فرآورده خونی اتولوگ می باشد که حاوی مقادیر فراوانی از فاکتورهای رشد بوده و به منظور تسریع در التیام نقایص به کار برده می شود. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تاثیر پلاسمای غنی از پلاکت در التیام نقیصه ایجاد شده در استخوان اسفنجی ران خرگوش می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی روی 16 سر خرگوش نر سفید نیوزلندی انجام گرفت. خرگوش ها به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. بعد از انجام بیهوشی عمومی، سوراخی به قطر 4 و عمق 5 میلیمتر توسط یک مته دندانپزشکی در قسمت میانی کندیل ران اندام حرکتی چپ ایجاد گردید. در گروه شاهد محل نقیصه به صورت خالی رها گردید و در گروه مورد، سوراخ ایجاد شده با پلاسمای اتولوگ غنی از پلاکت پر شد. در پایان 1 و 2 ماه پس از جراحی، روند التیام در حیوانات هر دو گروه، مورد ارزیابی هیستوپاتولوژی قرار گرفت؛ همچنین، ارزیابی هیستومورفومتری در مقایسه با استخوان سالم اندام حرکتی مقابل، در نمونه هایی که 2 ماه پس از جراحی جدا نشده بودند، انجام گرفت.نتایج: در گروه شاهد، پس از گذشت 1 ماه از جراحی، محل نقیصه توسط بافت همبند و لخته خونی پر شده بود. پس از گذشت 2 ماه، فعالیت استخوان سازی کم به همراه مقداری استیوبلاست قابل مشاهده بود. در گروه مورد، 1 ماه پس از جراحی، استیوبلاست فراوان و عروق خونی جدید در محل نقیصه استخوان دیده می شد و با گذشت 2 ماه، مقادیر فراوان ترابکول های جوان متراکم استخوانی دیده می شد. ارزیابی نتایج هیستومورفومتری نشان دهنده معنی دار بودن تغییرات مابین گروه شاهد و گروه مورد می باشد (P<0/001). نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان می دهد که پلاسمای غنی از پلاکت باعث تسریع در روند التیام استخوان می شود و با خصوصیات استخوان سازی و القای استخوانی می تواند در شکستگی ها مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

پلاسمای غنی از پلاکت , استخوان زایی , هیستوپاتولوژی , هیستومورفومتری , خرگوش