بررسی خصوصیات مولکولی و تیپ بندی کمپلکس کاست کروموزومی ژن SCCmec سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متیسیلین جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 1388

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین (Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus; MRSA) مهم ترین عامل ایجاد عفونت بیمارستانی است. هدف از این مطالعه تعیین خصوصیات مولکولی ایزوله های استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از نمونه های بالینی و شناسایی ژن mec و همچنین تیپ بندی SCCmec در بیماران بیمارستان شهید بهشتی کاشان می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی روی 150 نمونه استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1388 انجام پذیرفت. سویه ها با تستهای بیوشیمیایی نظیر رنگ آمیزی گرم، کاتالاز، کواگولاز، تست DNase و تخمیر قند مانیتول تایید گردید. ژنوتیپ SCCmec با روش multiplex PCR تعیین شد و نتایج با استفاده از آزمون مجذور کای و آزمون دقیق فیشر تحلیل گردید. نتایج: 87 مورد از 150 سویه (58 درصد) استافیلوکوکوس اوریوس حامل ژن mecA بود. 34 سویه از 87 سویه مقاوم به متی سیلین (39/1 درصد) از بیمارستان و 53 سویه (60/9 درصد) از جامعه بود. 3 سویه از 87 نمونه (3/4 درصد) دارای ژن SCCmec typeI؛ 12 سویه (13/8 درصد) SCCmec typeII؛ 8 سویه (9/2 درصد) SCCmec type IVb؛ 4 سویه (4/6 درصد) SCCmec type IVd و 3 سویه (3/4 درصد) SCCmec typeV بودند. نتیجه گیری: بیش از نیمی از سویه های استافیلوکوکوس اوریوس دارای ژن mecA بوده و افزون بر 60 درصد آنها از جامعه (CA-MRSA) جداشده بودند. همچنین، SCCmec typeII فراوان ترین ژنوتیپ جدا شده از نمونه ها بود.

Keywords:

استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین MRSA , تایپینگ باکتریایی , تایپینگ مولکولی