همبستگی سطح بیلی روبین گزارش شده از طریق روش بیلی روبینومتری جلدی و بیلی روبین سرم در نوزادان ترم ایکتریک قبل و حین فوتوتراپی

سابقه و هدف : ایکتر از بیماری های شایع دوران نوزادی است. اندازه گیری بیلی روبین سرم برای نوزادان دردناک بوده و منجر به افزایشریسک عفونت در آنها میشود. لذا، یافتن روشهای غیرتهاجمی با دقت بالا مورد توجه محققین است. در این مطالعه ارتباط بین بیلی -روبین جلدی با بیلی روبین سرم قبل و حین از فوتوتراپی در نوزادان ایکتریک مورد بررسی قرار می گیرد.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی 200 نوزاد ایکتریک ترم 1 تا 7 روزه مراجعه کننده به بخش نوزادان بیمارستانشهید بهشتی کاشان از تاریخ تیر تا دیماه 90 وارد مطالعه شدند. از کلیه نوزادان در بدو ورود و 8 ساعت پس از شروع فوتوتراپی یکنمونه خون وریدی همراه بیلیروبین جلدی از ناحیه پیشانی و استرنوم گرفته شد و سپس همبستگی داده ها مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: از مجموع 200 نوزاد، 102 نوزاد دختر و 98 نوزاد پسر بودند و میانگین سن آنها 1/7±4/5 روز بود. ضریب همبستگی میان بیلی روبین سرم قبل از فوتو تراپی با بیلی روبین اندازه گیری شده از پیشانی 0/83 و با بیلی روبین اندازه گیری شده از استرنوم 0/71 به دست آمد که هر دو معنی دار بود (P<0/001). ضریب همبستگی میان بیلی روبین سرم پس از فوتوتراپی با بیلی روبینومتری جلدی از پیشانی نیز 0/76 و با استرنوم 0/49 بود (P<0/001). نتیجه گیری : بیلی روبینومتری جلدی جایگزین مناسبی جهت ارزیابی بیلی روبین سرم در نوزادان ایکتریک ترم نیازمند درمان می باشد واز بیلی روبین جلدی به ویژه از پیشانی می توان در غربالگری نوزادان مبتلا به زردی و پیگیری آنها در حین فوتوتراپی استفاده نمود.

Keywords:

ایکتر , بیلی روبینومتری جلدی , فوتوتراپی , نوزاد , بیلی روبین سرم