بررسی اثر عصاره آبی خیار دریایی و میدان الکترومغناطیس با بسامد پایین بر سطح سرمی انسولین، گلوکز و پروتیین آمیلویید بتا ((Aβ(1-42) در موش های صحرایی دیابتی

سابقه و هدف: آمیلویید بتا در مغز بیماران دیابتی افزایش می یابد. باتوجه به اینکه میدان های الکترومغناطیس اثرات متفاوتی بر فرایندهایزیستی دارند، این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره خیار دریایی توام با میدان الکترومغناطیس بر سطح سرمی انسولین، گلوکز وپروتیین آمیلویید بتا در موشهای صحرایی دیابتی انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 42 سر موش صحرایی نر به 7 گروه مساوی شاهد سالم و شاهد دیابتی (آب مقطر)، دیابتی 1 (100mg/kg عصاره)، دیابتی 2 (100mg/kg عصاره + 10EMF گازس)، دیابتی 3 (100mg/kg عصاره + 400mg/kg)، دیابتی 4 (EMF10)، و دیابتی 5 (EMF400) تقسیم شدند. موشها با تزریق داخل صفاقی آلوکسان دیابتی شدند. گروه های دیابتی 2 تا 5 روزانه 60 دقیقه در معرض میدان الکترومغناطیس بودند. در روزهای 1، 15 و 30 سطح سرمی انسولین، گلوکز و پروتیین آمیلویید بتا اندازه گیری شد.نتایج: سطح گلوکز، انسولین و آمیلویید بتا در نمونه های دیابتی 1 و 2 در روزهای 15 و 30 در مقایسه با شاهد دیابتی اختلاف معنی داریداشت. همچنین، سطح گلوکز و انسولین در نمونه های دیابتی 3 و 4 در روزهای 15 و 30 در مقایسه با شاهد دیابتی اختلاف معنی داریداشت. در نمونه های دیابتی 4 این اختلاف برای آمیلویید بتا در روز 30 معنی دار بود. در روزهای 15 و 30 افزایش معنی دار در سطحگلوکز و کاهش معنی دار در سطح انسولین و آمیلویید بتا بین نمونه های دیابتی 5 و شاهد دیابتی مشاهده شد (P<0/05).نتیجه گیری: تزریق عصاره به نمونه های دیابتی، سطح سرمی گلوکز را کاهش داده و سطح انسولین و آمیلویید بتا را افزایش داد. ایناثرات در کاربرد همزمان با میدان الکترومغناطیس 10 گاوس تشدید شد.

Keywords:

دیابت , خیار دریایی , میدان الکترومغناطیس , آمیلویید بتا , انسولین , گلوکز