بررسی اثر ضد دیابتی الکارنیتین در موش های صحرایی: نقش سیستم نیتریک اکسید

سابقه و هدف: امروزه کاربرد الکارنیتین در درمان دیابت روبه افزایش است. در این مطالعه تاثیر تجویز همزمان پیش ساز نیتریک اکسید(ال آرژینین) و مهارکننده سنتز نیتریک اکسید (نیترو ال آرژینین) بر اثر ضددیابتی ال کارنیتین بررسی شده است.مواد و روشها : تعداد 50 سر موش صحرایی نر با وزن 201-180 گرم به پنج گروه تقسیم شدند: شاهد سالم؛ شاهد دیابتی ؛ دیابتی تحت تیمار با الکارنیتین (300mg/kg): دیابتی تحت تیمار با ال کارنیتین 300mg/kg و ال آرژینین (300mg/kg) و دیابتی تحت تیمار با ال کارنیتین (300mg/kg): دیابتی تحت تیمار با ال کارنیتین (300mg/kg) و دیابتی تحت تیمار با ال کارنیتین (300mg/kg) و نیترو ال آرژنین (1mg/kg). دیابت نوع 1 به وسیله تزریق آلوکسان (110mg/kg Ip) القا شد. پس از گذشت 30 روز، مالون دی آلدیید بافت کبد، پروفایل لیپیدی، گلوکز و هموگلوبین گلیکه سرم اندازه گیری شد.نتایج: در گروه تحت تیمار با ال کارنیتین، گلوکز سرم، آنزیم های کبدی، هموگلوبین گلیکه سرم و مالون دی آلدیید بافت کبد نسبت بهگروه شاهد دیابتی کاهش یافت (P<0/05). اثر تجویز همزمان ال کارنیتین و ال آرژینین، بر گلوکز و هموگلوبین گلیکه سرم، مشابه اثر تجویز ال کارنیتین بود. پیش ساز و مهار کننده سنتز نیتریک اکسید، اثرات مشابهی بر شاخص های بیوشیمیایی سرم و مالون دی آلدیید بافت کبد داشتند.نتیجه گیری: اثر ضد دیابتی ال کارنیتین احتمالا به طور مستقل از ال آرژینین و سیستم نیتریک اکسید اعمال می شود . الکارن یتین و ال-آرژینین احتمالا اثر هم افزایی ندارند و تجویز همزمان آنها به بیماران دیابتی توصیه نمی شود.

Keywords:

دیابت , الکارنیتین , نیتریک اکسید , موش صحرایی