تاثیر عصاره هیدروالکلی مریم گلی (.Salvia Officinalis L) بر میزان الکترولیت ها و پروتیین های سرم در موش صحرایی نر بالغ دیابتی

سابقه و هدف: دیابت ناشی از اختلال ترشحی و عملکردی انسولین است. این مطالعه با هدف اثر عصاره بر سطح غلظت های سرمیآلبومین، پروتیین تام، الکترولیت های سرمی سدیم و پتاسیم انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 5 گروه 10 تایی به شرح ذیل تقسیم شدند: گروهکنترل (دریافت کننده آب و غذا)؛ گروه دیابتی (60mg/kg استوپتوزوتیسین): گروه کنترل تحت تیمار (روزانه 400mg/kg عصاره مریم گلی)؛ و گروه های دیابتی تحت تیمار (روزانه عصاره مریم گلی با دوزهای 200 و 400mg/kg). تزریقات به صورت درون صفاقیانجام شد و پس از 21 روز نمونه خونی جهت اندازه گیری فاکتورها از قلب گرفته شد.نتایج: غلظت سرمی پتاسیم در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار و در گروه های دیابتی تحت تیمار نسبت به گروهدیابتی کاهش معنی دار نشان داد. همچنین، میزان غلظت سرمی سدیم در گروه دیابتی نسبت به کنترل کاهش معنی دار نشان داد. غلظتسرمی پروتیین های آلبومین و تام در گروه دیابتی نسبت به کنترل کاهش معنی دار داشت و در گروه های دیابتی تحت تیمار نسبت بهگروه دیابتی افزایش معنی دار نشان داد. به علاوه، غلظت سرمی پروتیین های آلبومین و تام در گروه کنترل تحت تیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت (P≤0/05). نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی گیاه مریم گلی موجب افزایش غلظت سرمی پروتین تام و آلبومین و نیز بهبود غلظت سرمی یون هایسدیم و پتاسیم سرمی به دنبال القای دیابت در موشهای می شود.

Keywords:

دیابت , مریم گلی , آلبومین , پروتیین تام , الکترولیت های سرمی