سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

ساختار پرسپکتیو در نگارگری ایرانی و نظریه ابصار ابن هیثم

Publish Year: 1397
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 1,599

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_RAH-3-6_009

Index date: 26 October 2019

ساختار پرسپکتیو در نگارگری ایرانی و نظریه ابصار ابن هیثم abstract

آشنایی نقاشان دوره رنسانس با نظریه ابن هیثم پیرامون بینایی از جنبه طبیعی، منجر به شکل گیری پرسپکتیوخطی و ترسیم وقایع براساس نقطه تمرکز دید ناظر شد. این مطلب در نقطه مقابل ساختار پرسپکتیو درنگارگری ایرانی و غیاب آن از چشم ناظر فرضی قرار دارد. در این پژوهش توصیفی- تحلیلی مسیله اصلی یافتننقاط اشتراک میان نظریه ابصار ابن هیثم و ساختار پرسپکتیو در نگارگری ایرانی است. یافته ها گویای این هستندکه شیوه سنتی آموزش نقاشی در ایران، از نظر عملی براساس اصول هفت گانه ای قرار دارد که محدود کنندهساختار پرسپکتیو در نگارگری ایرانی بوده اند؛ و در نتیجه ساختار پرسپکتیو در نگارگری ایرانی تابع اصول وقواعدی از پیش تعیین شده است که براساس آنها همه عناصر بصری در روشنگرترین حالت ترسیم می شوند، و ازاین جهت با نظریه ابن هیثم پیرامون ادراک فاصله متعادل که یکی از شروط واضح دیدن عناصر مریی است، نقاط اشتراک دارد.

ساختار پرسپکتیو در نگارگری ایرانی و نظریه ابصار ابن هیثم Keywords:

ساختار پرسپکتیو در نگارگری ایرانی و نظریه ابصار ابن هیثم authors

پروانه دلفانی ارکسی

عضو هیات علمی گروه نقاشی دانشگاه زنجان و دانشجوی دکترای تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی دانشگاه هنر

اسماعیل بنی اردلان

دکترای پژوهش هنر و دانشیار گروه پژوهش هنر، دانشگاه هنر