ارایه جدید از : DeepO Band سرودن شعر نو فارسی توسط هوش مصنوعی با استفاده از مدلسازی زبان و یادگیری عمیق

امروزه مدلسازی زبان پیشرفت های زیادی توسط دانشمندان داشته است و در حوزه های پردازش گفتار، ترجمه متون کاربردهای زیادی پیدا کرده است. مدلسازی زبان ابزاری برای یادگیری جزییات و قواعد یک زبان به هوش مصنوعی میباشد. در این مقاله ابتدا ایده اصلی تیم DeepO، برای سرودن اشعار نو فارسی توضیح داده شده است. سپس شبکه عصبی بازگشتی و جزییات و نحوه عملکرد آن بررسی شده و الگوریتم یادگیری اشعار نو فارسی توضیح داده شده است. شبیه سازی و کدنویسی این مقاله با استفاده از زبان پایتون انجام گرفته است. برای مجموعه اشعار نو جهت آموزش و مدلسازی، تعداد حدودا 300 بیت شعر نو که نزدیک به 6000 کلمه میباشد از مجموعه اشعار سهراب سپهری و شاعران معاصر انتخاب شده است. در نهایت برای تست مدل یادگیری شده، تعداد 5 شعر نو توسط هوش مصنوعی سروده شده است . نتایج نشان میدهد که مدلسازی اشعار نو به خوبی توسط هوش مصنوعی انجام شده و تنها %3,8 از ابیات سروده شده، مشابه با اشعار آموزش داده شده میباشد و %96,2 بقیه، ابیات متفاوت و جدیدی میباشند.

Keywords:

شعر نو , مدلسازی زبان , هوش مصنوعی , DeepO Band , شبکه عصبی بازگشتی , یادگیری عمیق , پایتون