مروری بر مدیریت تغذیه میگوی وانامی و اثر آن بر کیفیت آب مزراع پرورشی

تاکید بر استانداردهای کیفیت آب در صنعت پرورش میگو وانامی در قیاس با سایر گونه های پرورشی بیشتر است. میگوها نسبت به تغییرات آب بسیار حساساند لذا توجه ویژهای به این موضوع باید صورت پذیرد. عمدهترین عامل تغییرات در کیفیت آب، غذای میگو است که نقش مهمی در آبزیپروری دارد. استفاده از خوراک فرموله شده اختصاصی تامین نیازهای غذایی گونه هدف، میزان رشد و سلامت آبزی مورد نظر را تسریع میکند. خوراک همچنین هزینهبرترین بخش آبزیپروری است و همچنین گرانترین بخش خوراک، پروتئین آن است که خود منبع غنی از نیتروژن است. حجم بالائی از مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر از طریق خوراک وارد مزارع پرورش میگو میشوند. در هفته چهارم پرورش میزان غذا و سینی های غذادهی بر اساس اندازه و توده زنده میگوها محاسبه و تنظیم می شود. مقدار غذا و اجتناب از دادن غذای تر در زمانی که آب به مقدار کافی جهت تعویض در دسترس نمی باشد بایستی مورد توجه قرار گیرد. این شرایط معمولا در فصول گرم و خشک و نیز دوره های زمانی جزر و مدی خاص رخ می دهد. در این مقاله ترویجی اهمیت مدیریت تغذیه میگو و راهکارهای لازم برای کاهش حداکثری اثرات منفی خوراک بر کیفیت آب استخرهای مزارع پرورش میگو ارائه میگردد.

Keywords:

میگو وانامی , کیفیت آب , جیره غذایی , تغذیه.