تاملی بر تجلی هنر ایران باستان بر نقوش جانوری کاشی های ستاره ای ایلخانی

کاشیکاری از هنرهایی است که در دوره پس از اسلام به خصوص در دوره ایلخانی دچار تحولات عدیدهای گردید. و از این دوره به بعد علاوه بر تزیین سطوح خارجی بنا، سطوح داخلی نیز با کاشی پوشش داده شد و نام سفالگر و تاریخ ساخت سفال بر روی آن نقش بست. شهر کاشان از مهمترین مراکز تولید کاشی در دوره ایلخانی است. از جمله کاشیهای تولید شده در این شهر، کاشی ستارهای است که این نوع از کاشی فرم رایج در دوره ایلخانی است. کاشی ستارهای شکل شامل نقوش: جانوری، انسانی، گیاهی و هندسی است. پژوهش حاضر در نظر دارد به بررسی تجلی هنر ایران باستان در نقوش جانوری به کار رفته در این کاشیها بپردازد. و به این سوال پاسخ دهد که نقوش جانوری کاشی ستارهای ایلخانی دارای چه عناصر بصری مرتبط با هنر ایران باستان هستند روش پژوهش توصیفی تحلیلی است و تلاش شده به خواش مضامین کاشیها به مثابه متون تصویری بپردازد. نتایج این پژوهش نشان داد که نقوش جانوری کاشیهای مورد بررسی به گونهای بازتاب دهنده هنر ایران باستان به ویژه دوره ساسانیان است و این امر نیز جهت مشروعیت یابی و کسب محبوبیت میان مردم بوده است.

Keywords:

کاشی ستاره ای , نقوش جانوری , هنر کاشان , هنر دوره ایلخانی و هنر ایران باستان