واکاوی همدیدی بارش سیل آسا در قسمت مرکزی ایران از دیدگاه محیطی

سیل به عنوان یکی از مهمترین بلایای طبیعی در کشور ما مطرح است. از آنجایی که بارشهای سنگین و سیلآسا، خطرناک و خسارت زیادی را سبب میشوند . شناسایی شرایط سینوپتیک بهوجود آوررنده این بارشها میتواند با پیشبینی زمان وقوع، آمادگی لازم جهت رویارویی با آن را فراهم کند. در پژوهش حاضر، به منظور بررسی همدیدی بارش سنگین بیش از 35 میلی متری رخ داده در 29 تیرماه 1394 در استان اصفهان، از رویکرد محیطی به گردش جو استفاده شده است. در ابتدا مقدار بارش رخداده، توسط ایستگاه های زمینی شناسایی شده سپس با دریافت داده های سطوح فوقانی جو و تحلیل آنها علل ریزش این بارش سنگین مشخص شد. نقشه های مورد استفاده در پژوهش حاضر ضخامت، پیچانه، جت استرایم، تاوایی با ارتفاع ژئوپتانسیل و دما با ارتفاع ژئو پتانسیل بودهاند. همچنین برای ترسیم نقشه های از قابلیتهای نرمافزار GRADS استفاده شده است. نتایج نشان میدهد در نقشه ضخامت وجود یک ناوه عمیق تا جنوب شرق عربستان سعودی شمال آفریقا کشیده شده است، با استقرار ناوه کم ارتفاع در جنوب شرق ایران (دریای عمان)، شرایط برای حمل رطوبت به سمت قسمتهای مرکزی و شمال شرق توسط جریانات گرم و ادغام آن با منابع رطوبتی جنوبی این ناپایداری را تشدید کرده است. با استقرار منحنی های منفی پیچانه بر روی برخی نواحی ایران، شرایط ناپایداری شدیدی بر روی استان اصفهان حاکم شده است از طرفی حاکمیت رودباد جبه ه قطبی بر روی ایران باعث کنترل هوای سطح زمین، تشدید، تقویت ناپایداری، آشوبهای جوی و تشکیل سیکلون بر روی منطقه شده است.

Keywords:

بارش سیل آسا , دیدگاه محیطی , اصفهان.