تاثیر الگوی کاشت مخلوط و کود نیتروژن بر عملکرد ریحان (Ocimum basiilicum L.) و لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L.) در شرایط رقابتی با علف هرز

ببه منظور بررسی اثر کشت مخلوط ریحان (Ocimum basiilicum L.) و لوبیا پشم بلبلی (.Vigna unguiculata L) و سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد آن ها، آزمایشی در دو سال زراعی 90-1389 اجرا شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل کنترل و عدم کنترل علف های هرز، سه سطح کود نیتروژن (صفر، 50 و 100کیلوگرم در هکتار)، ترکیب های مختلف کاشت شامل کشت خالص لوبیا چشم بلبلی و ریحان، 25% ریحان+ 100% لوبیا چشم بلبلی، 50% ریحان+ 100% لوبیا چشم بلبلی و 75% ریحان+ 100% لوبیا چشم بلبلی بودند. در شرایط کنترل علف های هرز، حداکثر عملکرد ریحان (37/430 کیلوگرم در هکتار) به ترکیب 100:50 و مصرف100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و لوبیاچشم بلبلی(16/685 کیلوگرم در هکتار) به ترکیب100:50 و مصرف 50 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن اختصاص یافت. اما در شرایط عدم کنترل، حداکثر عملکرد ریحان (95/138 کیلوگرم در هکتار) در ترکیب 100:25 و مصرف 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن به دست آمد. بیشترین سودمندی کشت مخلوط (74/1LA=) به ترکیب 100:25 و مصرف 100 کیلوگرم کود نیتروژن در شرایط کنترل اختصاص یافت. محاسبه نسبت برابری زمین (43/1LER=) نشان داد که در ترکیب 100:50 و مصرف 50 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن در شرایط کنترل میزان عملکرد محصول بیشتر از تک کشتی بود. بیشترین مقدار مجموع ارزش نسبی (88/1 =RVT) در ترکیب کشت 100:50 و مصرف 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن در شرایط کنترل مشاهده شد. در مجموع حضور لوبیا چشم بلبلی به عنوان یک گیاه پوششی در کشت مخلوط و افزایش کود نیتروژن موجب همپوشانی سریع تر گونه های گیاهی وکاهش جمعیت و زیست توده علف هرز نسبت به تیمار ریحان خالص (بدون کنترل) شد.

Keywords:

ترکیب کشت , تراکم , مجموع ارزش نسبی , نسبت برابری جزئی زمین , سودمندی