تعیین شرایط بهینه تیمار چوب صنوبر با مالئیک انیدرید و ویژگی های فیزیکی فرآورده

این تحقیق با هدف تعیین شرایط بهینه دمایی و زمانی اصلاح با مالئیک انیدرید و اثر آن بر خواص فیزیکی چوب صنوبر انجام شد. نمونه های آزمونی بر اساس استاندارد ASTM-D4446-05تهیه گردیدند. نمونه ها با مالئیک انیدرید، به روش خلاء- فشار درسیلندر آزمایشگاهی اشباع شدند و جهت تعیین سطح بهینه دما و زمان در واکنش با مالئیک انیدرید، تحت دو سطح دمایی 120 و 150 درجه سانتی گراد و در دو زمان 4 و 8 ساعت اصلاح شدند. پس از اصلاح، نمونه ها تحت آزمون دوره ای غوطه وری- خشک کردن قرارگرفتند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی با واکشیده شدن دیواره سلولی در اصلاح با مالئیک انیدرید، انجام واکنش را تائید نمودند. تغییرات افزایش وزن، جانشینی گروه های هیدروکسیل،جذب آب و ثبات ابعاد طی آزمون دوره ای غوطه وری- خشک کردن اندازه گیری شد. براساس نتایج، اثر زمان واکنش بر صفات اندازه گیری شده معنی دار نبود. افزایش وزن ناشی از اصلاح در آزمون دوره ای غوطه وری- خشک کردن کاهش یافت، که این تغییر با افزایش دمای واکنش محدودتر گردید. در آخرین دوره غوطه وری، بالاترین جانشینی گروه های هیدروکسیل، آب گریزی وکارایی ضدواکشیدگی نمونه های اصلاح شده در دمای150 درجه سانتی گراد مشاهده گردید. جذب آب نمونه های اصلاح شده با مالئیک انیدرید در سطح دمایی 150 درجه سانتی گراد، 76/61 درصد در مقایسه با سطح شاهد کاهش یافت.

Keywords:

اصلاح شیمیایی , جانشینی گروه های هیدروکسیل , صنوبر , مالئیک انیدرید