مقایسه عملکرد نشانگرهای ریختی برگ و ایزوآنزیمی پراکسیداز در تفکیک پایه های برتر و غیربرتر راش جنگل شصت کلاته گرگان

انتخاب و حفظ درختان برتر جهت حفاظت و توسعه ی توده های راش شرقی با توجه به بهره برداری های صورت گرفته و تغییرات اقلیمی، اهمیت بالایی دارد. بدین منظور تحقیق حاضر با هدف تفکیک این درختان از سایر درختان غیربرتر در محیط های مشابه اکولوژیک به کمک نشانگرهای ایزوآنزیمی پراکسیداز و ریختی برگ صورت گرفت. در مردادماه 1390 نمونه های شاخه و برگ از بیرونی ترین سطح تاج، در جهت جنوبی و از ارتفاع حدود 10 متری از گروه های درختی برتر و غیربرتر موجود در توده ی راش جنگل شصت کلاته گرگان تهیه گردید. مطالعه فعالیت کیفی پراکسیداز به روش PAGE صورت گرفت و 10 صفت ریختی برگ نیز مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل الگوی باندی پراکسیداز حاکی از نمایان شدن 8 و 11 باند مجزا به ترتیب در اندام های شاخه و برگ در سه ناحیه ی متفاوت بر روی ژل بود. با توجه به تعداد گروه هایی که تفکیک پایه های برتر و غیربرتر در آن ها به درستی صورت گرفت، میزان تفکیک پایه های برتر و غیربرتر با استفاده از هر دو نشانگر مورد مطالعه مناسب ارزیابی شد اما توانایی تفکیک نشانگر پراکسیداز شاخه و برگ بیشتر از نشانگر ریختی برگ بود.

Keywords:

مورفولوژی برگ , نشانگر پراکسیداز , اندام , درخت برتر , راش